29 Nisan 2018 Pazar

Evlilik yıl dönümü kutlaması / 2. Yıl – Serbek Restaurant – Ümraniye

Geçen sene “ilk” evlilik yıl dönümümüzdü ve “ ilkler” de her zaman özeldir ama geçen sene dışarı çıkmak yerine evde olmayı tercih etmiştim. Hem benim işsizlik maaşım bitmişti , işlere bakıyordum bulamıyordum , Serhat’ın iş durumları kritikti , daha DJ'lik işleri de başlamamıştı derken bende evde en sevdiği yemekleri yaparak ufak çaplı bir kutlama yapmıştık , oda bana daha önceden önünden geçerken istediğim gelin çiçeği gibi “ yapma çiçeklerden” almıştı. Valla gelin çiçeğimi sorun nerde ?Bazanın altında ama bu çiçek salonumda duruyor :)


Ne zamandır canım ayıptır söylemesi , İskender istiyordu. Ama kendimce dedim “ yıl dönümümüz de çıkar yeriz “ diye. İnternette Ümraniye ve çevresi yerlerine baktım öyle esnaf lokantası gibi olmasın istedim. Çok güzel yerlere denk geldim , parasından değil ama yerleri epey uzaktı. Salı gününe denk geldiği için malum hafta içi ee işten çıkıyorsun yorgunsun ertesi gün iş var stresi derken Ümraniye Çarşı’da Serbek Restaurant'a denk geldim. Baktım İskender’de var “okey buraya gideriz hem bize yürüyerek 10 dakika “ dedim.


Ben işe giderken beyaz pantolon , siyah sıfır kol gömlek ve siyah hırka giymiştim , eşime de dedim oda beyaz pantolon –siyah tişört ve siyah ceket giymişti. Sabahları erken çıktığım için gündüze göre daha soğuk oluyor diye nubuk ceketimi almıştım yanıma ama o gün o kadar sıcaktı ki işten çıkıp eve gittim ceketimi bıraktım ve hemen çıktık.Değişiklik olsun diye de motorla gitmektense yürümeyi tercih ettik . 10 dakika da varmıştık.


Çok kalabalık değildi biz arkalara doğru daha sakin yere geçtik , ön taraf daha kalabalık ve daha çok daha sıcaktı.


Nisan 2018 güncel fiyatları . 

Ben geçenlerde 2017’nin listesine denk gelmiştim o zamanlar İskender 17 tl’ydi 1 yılda bayağı zam gelmiş.


Siparişimizi verdik , bu sırada biz de fotoğraf çektik.



İskenderimiz geldi.

Doyacağımızı bildiğimiz için ortaya ekstra bir şeyler söylemedik , nitekim öyle de oldu , gayet de doyduk. Ben zaten bu aralar iştahsızım ben bile doyduysam eşimin doyması normal diyorum : )
İskender yani orta seviyelerde , eti biraz yavan geldi bize , ama yenilmeyecek gibi de değil. Zaten yemeğimizi yedik kalktık biz .

İki tane İskender + Kola+ Sprite :57 TL verdik.

Hemen yanında burgerking vardı oradan da bkool dondurma aldık yürüyüş yapa yapa eve döndük daha doğrusu dönemedik , yolda eski çalıştığımız yerde bir arkadaşa denk geldik öyle yarım saatte onla muhabbet ettik sonra eve döndük.

Allah daha nice mutlu seneleri nasip etsin İnşallah.

24 Nisan 2018 Salı

Evlilik yıl dönümü / 2.yıl


Bugün bizim Evlilik yıl dönümümüz , tam 2 yıl oldu ☺

Allah herkese sevdikleriyle birlikte mutlu , huzurlu , sağlıklı bir yaşam sürmeyi nasip etsin.

İyi ki varsın..!

Seni Seviyorum Aşkım ❤♥️

16 Nisan 2018 Pazartesi

Biri beni Ege'ye ışınlasın..!


Bazen onedio testlerinden çözüyorum , orada "elinde bir güç olsa hangisi olsun istersin" gibi sorulara denk geliyorum. Ben hep " görünmez olmak" istemişimdir :) hayır görünmez olup ne yapacağım değil mi ? Aslında " ışınlanmak" daha mantıklıymış , bu yazıyı yazarken onu fark ettim.Mesela 1 saatlik öğle arasında Maldivlere ışınlanmak isterdim :D hadi o kadar da gitmeyeyim Çeşme'ye gider , oraları gezer , kumru yer geri dönerdim :D he bana bu gücü verince tek şartları İstanbul dışına çıkmamaksa ok sabah mesai 08:00'da başlıyor ya hoop hem daha çok uyur geç işe giderdim , hemde akşam 17:30'da çıkıyorum ya hop 17:31'de evde olurdum :D ne güzel hayaller değil mi ya ? Bildiğin olmayacak bir hayal üzerine konuşuyorum bir de planlar yapıyorum .

Bodrum

Daha önce bu tarz postlar yazmıştım buraları bırakıp gitmeye dair.Şimdi diyeceksiniz ki bu kıza arada geliyorlar herhalde :) valla doğru arada acayip daralıyorum , bir de şunu fark ettim böyle bahar aylarına girmeye yakın bende inanılmaz bir gitme isteği oluşuyor sebebi ne bilmiyorum ? Tatile gidip gelsem bu istek daha da artıyor. Hani ben buraları terk etmeden bir yerlere yerleşmeden bu isteğimden vazgeçmeyeceğim.


İş yerinde vakit buldukça o kadar çok forum siteleri ve blogları okuyorum ki artık Google'da kaçıncı sayfaya geldim hatırlamıyorum , bildiğin artık okunacak bir şey kalmadı diyebilirim.He tabi bazı siteler yasaklı oralara giremedim , oralara da öğle arasında telefonumdan girdim. Size yazdığım o günden beri hatta o günden de daha öncesi var sürekli okuma , araştırma peşindeyim ve soruyorum İstanbul'da bizi tutan ne ?


İstanbul'da veya büyük şehir de bizi tutan ne ?
Aile.. ki ben aileme çok bağlı bir insanım mesela hep dua ederim Allah Annem'e uzun ömürler versin diye.Ama insan bazen o kadar çok bunalıyor ki trafikten , kaostan , pahalılıktan hiçbir şeyi gözü görmüyor diyebilirim.Annem bana gelmese , herhalde ben ayda bir anca görürüm Annemi. Mesela en son kayınvalidemlere bile yemeğe 2 ay önce falan gittik diye hatırlıyorum . He Serhat'ı babasının dükkanına yardıma gittiği zamanlar da zaten görüyorlar ama bir akşam yemeği için 2 aydır görüşmüyoruz ki bu insanlar bana yürüyerek 7-8 dakika , motorla 1 dakika uzaktalar. Neden gidemiyoruz biliyor musunuz çünkü zaman çalışan insana çok kıymetli. Benim için 1 dakika bile çok kıymetli. Eve gidip bende biliyorum yayıla yayıla yemek hazırlamayı , sofrayı kurmayı , dinlenip bulaşıkları yerleştirmeyi varsa çamaşırları asmayı.Ama öyle bir imkan kendime tanımıyorum. Eve gidip yemek hazırla,ye,topla,yerleştir,diğer işleri hallet oturmam en erken 20:00 oluyor bana kalan zaman ya 2 saat ya 2.5 saat..Yani bir insanın dinlenmesi için 2-2.5 saat az.Zaten gün boyu ister istemez yoruluyorsun bir de trafik çekiyorsun , trafik zaten bütün işte ki yorgunluğuna bedel.

Çocukların geleceği , onların kurulu düzeni. Evet çocuğunuz varsa zaten iki katı daha titiz davranmak zorunda kalıyorsunuz. Çocuğum burada nasıl büyür , sağlam bir okul var mı , şimdi ki düzeni bozup yeni yere adapte olabilir mi, arkadaşlarına alışır mı veya arkadaşları olur mu , merkeze ne kadar uzaklıkta , hastalandığında hastaneye götürmek için ne kadar yol gitmek gerekir v.s. haklılar da zaten benim amacım çocuk olmadan böyle bir maceraya atılmak.

Sosyallik derseniz biz zaten çok sosyal bir insan değiliz daha doğrusu Serhat değil.. hani her hafta kahvaltılara veya yemeklere gitmiyoruz. Ayda bir kere de olsa konsere , sinemaya veya tiyatroya gitmiyoruz , canımız sıkıldığında Şile, Ağva ne bileyim İstanbul’a yakın yerlere kaçmıyoruz, gece hayatımız zaten 0 hiç yok , arkadaşlarla buluşma derseniz ya biz arkadaşlarının evine gidiyoruz ya onlar bizim evimize geliyor hani en son dışarda ne zaman bir arkadaş grubuyla toplandık diye sorarsanız galiba yazdı o da ani olmuştu , arkadaşları Ümraniye’ye gelmişti o sayede görüşmüştük yani gördüğünüz gibi pek de “ sosyal “ bir insan olduğumuz söylenemez bildiğiniz “ asosyal” sınıfına dahiliz.Yani demek istediğim gideceğimiz yer de bunların hiçbiri olmasa da olur , İstanbul gibi bir şehir de bile biz bunları yapamıyorken başka bir şehirde yapmamışız çok mu.
Antalya
Herhalde büyük şehir de kalmanın en önemli nedeni ise maalesef İŞ ;  Bir beyaz yakalı çalışan olarak herkesin hayali , sahil kasabasına yerleşmek , kendi bahçesini ekip biçmek , kedi-köpekle ilgilenmek , yazları mis gibi denize girmek , kışları ise yakın çevreleri gezmek , sakinliği dinlemek gibi. Plazalar da , büyük şirketler de , hatta sanayinin içinde sıkışıp kalmış insanların hepsinin hayali bu.  Eskiden insanların sadece emeklilik hayali buydu şimdi ise 30 - 40 yaş arasında ki herkesin hayali oldu. Ben her ne kadar 28 olsam da 30 yaş grubuna dahil ediyorum kendimi. Okuduğum bloglarda da hep genç kesimin bırakıp gittiğini ve bırakıp gitmekle kalmayıp oralara tutunduklarını gördüm , yazılarını okurken "mutlu olduklarını" resmen hissettim.
Kenarda birikmiş parasıyla gidenler mi , evini arabasını satıp gidenler mi, yeniden iş kuranlar mı v.s. kısacası her türden insanın yazılarını okudum. İstanbul'da veya büyük şehir de bizi tutan şeylerin en başında " İŞ " geldiğini göz ardı edemeyiz. İş kurmak için de sağlam bir paran olması lazım , tutunamazsan bile kendini yeniden toparlayabilmek için üç beş bir şeylerin olması gerekiyor. İş bulmak dersen ; iş bulmak adı üstünde " yazlık " yerlerde pek kolay değil anca turizm sektörü o da yaz bitince sende bitiyorsun , karınca gibi bir hayat yaşaman gerekiyor , bu da ev kirana , faturalarına yetecek mi ? En önemlisi de bir sonra ki yaza sen hala orada çalışabilecek misin , bunun garantisi var mı ? Mesela en şanslılar kesinlikle Home Office çalışanlar . Bende çalışmadığım zamanlarda çok baktım home office işlere ama aklıma yatanı bulamadım. Önce bir firmada çalışıp , sonra onlara teklif sunman lazım ki bir tık daha şansın olsun.
Son dönemler de özellikle yazlık yerlerde yaşamaya başlayanlar da veya köye yerleşenler de gözlemlediğim bir şey var oda " Home Office " çalışanlaı . Bu gerçekten çok mantıklı . En azından şöyle bir şey var ki sen " işini garantileyip" gitmiş oluyorsun bu da senin için avantaj.He dersen ki" ben ekip biçicem , hayvancılıkla uğraşıcam " bu senin tercihin hayvancılık dediğim de kümes hayvancılığından ne kadar gelir elde edebilirsin ? Büyükbaş olsa bir tık daha şanslısın ee onun içinde yine üç beş birikmişin olması lazım.Bilmiyorum yanlışım varsa düzeltin..
Home Office bir iş bulmam lazım ve nasıl bir iş yapacağım onu da bilmiyorum.Çağrı merkezleri oluyor Home Office ama hep satış odaklı veya gece saatlerinde . Şöyle sabah - akşam arası , hafta sonu olmayacak bir iş olsa ve her şeyden önemlisi satış ağırlıklı bir iş olmasa mesela evden çalışma olayına sıcak bakıyorum . Kaç yıllık deneyimim var . Mesela şu an ki işimi taşıyabileceğimi bilsem oralara hiç beklemem biliyor musunuz anında tası tarağı toplarım giderim Serhat'a da iyi kötü bir iş buluruz. En azından gittiğimiz de birinin işi sağlam olsun ki diğerimiz bir şekilde iş bulur. Serhat'ın iki işi var zaten en kötü DJ'lik işlerine yoğunlaşabilir.
Home Office iş dışında gidenler geçimini nasıl sağlıyorlar mesela , ekip biçerek mi yada kendi işlerini mi kuruyorlar ? gidenlerin hepsi de home office çalışmıyordur herhalde :) İş konusunda çok fazla detay göremedim ya ekip biçmekten , ya home office çalışmaktan bahsediliyor hep.Hani gidenlerin hepsinin hali vakti yerinde mi ? Hali vakti yerinde olmayan bir insana da pek rastlamadım açıkçası , tarımla uğraşıp mı gelir sağlanıyor , hayvancılıkla mı uğraşıyorlar veya kendi işlerini oraya mı taşıdılar v.s. aslında bu konularda daha detaylı bilgi almak istiyorum ve ne yazık ki bunlarla ilgili çok fazla yazılara denk gelemiyorum. Daha çok taşınma süreci , neden taşınılmak istendiği , ekip-biçilen araziler v.s. bunlarla ilgili bilgi görüyorum .. sizler bana bu konu da nasıl yardımcı olabilirsiniz? İşin maddi kısmı evet çok önemli yalnız benim için öncelik iş. Home Office iş yapabilir miyim ? Nasıl bir işe girişip de borç harç olmadan kendi yağımızda kavrulabiliriz ? Çok fazla kazanç istemiyorum benim istediğim evimin kirası faturalar ve mutfak ihtiyacımız karşılansın . Çok fazla paraya gerek yok yeter ki huzurum ve sağlığım yerinde olsun.
Bodrum
Geçenlerde , kim olduğunu söylemeyeyim de , bizim aile tarafından değil ,  bana sordu “ servisin var mı ? Cumartesi çalışıyor musun ?“ diye bende “ Hafta sonu çalışma yok , zaten benim iki seçeneğim vardı 1 ) Hafta sonu olmasın 2) Eğer uzaksa servis olsun , servis olmasaydı 5000 tl verseler yine gitmezdim , anca o tarafa yakın otururdum , sabahın 6 sında metro, metrobüs , metro mu yapacağım ? 3 vesait gidip üç vesait dönemezdim “ dedim . Bana , x kişi “5000 tl bana verseler , ben çocukları Anneme bırakıp giderdim “ dedi . 5000 tl gerçekten mübalağa ettiğim bir rakamdı ama bir şey diyeyim mi gerçekten gitmezdim anca evi buraya taşırdım burada ki kiralarda 2.500-3.000 tl arasında. Bir de sabah boş olduğu iddia ediliyor yolların . Eee pardon da sabah boş olsa yollar ben neden 6:38 de servise bineyim ki ? Boş olsa saat 7’den önce binmezdim ki bizim oradan direkt Cevizlibağ tarafına giden otobüs var sabahın 6:30’un da bile nasıl tıklım tıkışık. Bir de ben sabah metroya yürüyeceğim , koştur koştur Altunizade metrosunda inip Metrobüse bineceğim (ki altunizade metrobüs tv’ye bile çıkmıştı o kadar uzun ki o metrobüs yolu in çık in çık sürekli böyle) , Metrobüs’ten Zincirlikuyu’da inip yürü babam yürü metroya tekrar metroya bineceğim bir de bunun aynısı da akşama da yapacağım ölme eşşeğim ölme.. Yani ben parasında değildim ki bana şu an ki asgari ücreti bile verselerdi ben giderdim sonuçta servis var , yemekhane var..
Neyse bir de bunu bana söyleyen kişi ömrü hayatı boyunca hiç çalışmamış biliyor musunuz :D hani güler misin ağlar mısın. Sen ömründe çalışmamışsın , çalışmak nedir bilmiyorsun , sabahın 6’sında kalkıp yollara düşmek nedir bilmiyorsun , metrobüslerde sabah saatlerinde ve iş çıkış saatlerinde tıklım tıkışık olduğunu , boş gelen metrobüse binmeye çalışıp binemediğini , yeni geleni beklediğini ve böyle böyle 10-15 dakika geçtiğini bilmiyorsun, bir de bayanız yani , erkek olsan hurra gir değil mi ama maalesef o kadar sapığın kol gezdiği bir yerde bir bayan olarak dikkat etmen gerekiyor , eve gelip yorgun argın yemek yapmayı , etrafı toparlamayı he bir de çocuğun varsa ona da vakit ayırmanın ne demek olduğunu bilmiyorsun. İşte böyle konuşanlara inanılmaz sinir oluyorum , yanlış anlaşılmasın bu kişi sevdiğim bir insanda. Sizce haksız mıyım yani ? Hiç çalışmamış bir insanın böyle bir şey söylemesi çok mu normal , evlisin , çocukların da var daha küçükler , dayanamazsın ki en fazla 1 ay sonra by by .
Ben bilmediğim bir şey hakkında yorum yapmam ,fikir sunarım ama doğrudur ama yanlıştır diretmem . Şimdi ömrü hayatım boyunca çalışmasam bile , çalışan insana her zaman saygı duyarım hatta hem çalışıp hem evli olup hem de çocuğu olan insanlara iki katı saygı duyuyorum bende evde kaldım boş vaktim bolca oldu o zaman bile çalışan kadınlara hep imrenirdim valla “”helal olsun nasıl yapıyorlar “derdim. Ev hanımlığı da kolay değil ama çalışan bir kadın kadar da zor değil. Evdesin her şeyini yapabilirsin temizlik ütü çamaşır , çocuğun varsa onun bakımı. Ama çalışan insan hem işte çalışıp hem evde çalışıyor evet belki yemek konusunda kolaya kaçıyor olabilir belki bir makarna bir kahvaltı hazırlıyor belki dışardan söylüyor.Ama çalışmayan kadın öyle mi sana “ evdesin niye yapmadın gözüyle” bakarlar ve zaten çalışmayan bir kadın da ne bileyim yanlış anlaşılmasın ama gezmesinin , konusunun komşusunun derdine düşmesin evinde yemeğini yapsın sonra ne yapıyorsa yapsın. Ben evde durduğum o 1.5 sene eşime sorun hiçbir akşam kahvaltı hazırlamış mıyım , hiçbir akşam yemeksiz bırakmış mıyım ? He bazen 3 çeşit değil 2 veya 1 çeşit oluyordu ama muhakkak oluyordu.2 sene olacak evleneli bir kere bir hata sonu evde tadilat vardı alışverişe çıkamamıştım onda kahvaltı hazırlamıştım , bir kere de çalışmaya başlayınca yani toplasan iki kere.. ev hanımları bazen gezmekten fırsat bulup yemek yapmıyor çok şahit oldum , valla size bir şey diyeyim mi ben evde yemek yapacağım gün biri beni çağırırsa dışarı bile çıkmazdım , içime dert olurdu.
Çeşme
Bazen sabredecek gücümün kalmadığını düşünüyorum . Arayan müşterilere karşı , gördüğüm aynı yüzlere karşı , sabahın erken saatlerinde kalkmaya karşı.Geçen gece ağlayacaktım bile , bir karın ağrısıyla kalktım sonra “ of çalışmıcam” ya diye söyleniyordum. Çalışmanın avantajları olmuyor mu oluyor elbette , kendime harcama yapabiliyorum , istediğimi alabiliyorum , kenara zor günler için para atmaya çalışıyorum , en basiti kiramı ödüyorum.Ama bazen o kadar yorgun kalkıyorum ki yataktan , başım dönmeye başlıyor , bazen baş ağrısıyla kalkıyorum , dişlerimi sıkarak uyanıyorum. Hani hayatına devam ettirmek için çalışmak şart yalnız mutsuz olmak gerekmiyor. Mutsuzum yani bundan ötesi yok. Ben İstanbul’da mutsuzum , huzursuzum . Bu yüzden taşınmak , sıfırdan bir hayat kurmak istiyorum. İstanbul’a ziyarete geldiğimde koşa koşa geri dönmek istiyorum.

Böyle uzun uzun yazıyorum ya aslında bir nevi içimi döküyorum. Biraz da olsa rahatlıyorum. Bir gün evden markete diye çıkıcam artık beni Ege’de bulursunuz J
Saygılar..

10 Nisan 2018 Salı

Nisan gelmiş hoş gelmiş..!

Yine epeyce bir zaman olmuş buralara uğramayalı  :) Bende bir ses vereyim dedim. Ne yapıyım vakitsizlik öldürüyor benim saatlerimi , günlerimi , aylarımı :(  2018'in çeyreğine geldik ben hala daha 2017'de zannediyorum kendimi . Ne ara Mart bitti de Nisan ayı geldi anlamıyorum bile :)


Çalışınca vakit çok çabuk geçiyor. Yaz da geliyor pek bir sevinçliyim. Yeni ciciler aldım kendime , bu gidişle aldıklarımı da vakitsizlikten bir ay sonraya anca paylaşırım.

Daldan dala bir paylaşım yapacağım şimdiden uyarıyorum :) Aklıma gelenleri yazacağım artık.


Resmen korku filmi gibi , siz ormanda ilerlersiniz , karanlık ve sis basmış , etrafta kimse yoktur.He işte aynen öyle bir gündü bizde gittiğimizde.

23 Mart Cuma günü iş çıkışında , Serhat'la Gülay yengeye gitmiştik fotoğraf makinemi istemişti , önce yemek yedik sonra " hadi çamlıcaya gidelim" dedi. O gün gündüz hava fena değildi ama akşamı epey soğumuştu Çamlıca'da epey estiğinden resmen donduk. Gülay yenge , ikizler, ben Serhat , komşuları gittik. Kapalı alana ( çay kahve içme yeri ayrı , yemek yeri ayrı ) geçelim dedik ama bir gittik bildiğiniz dışarı da kuyruk var evet evet bildiğiniz iki grup içerde yer boşalsın diye bekliyor "bu ne ya , Sosyal tesis değil de sanki ünlü bir restaurant'ın girişinde bekliyorlar , Nusret'e gitsek daha çabuk gireriz içeri" dedim.Doğal olarak içeri girme hayalleri de suya düştü dışarda durduk çay içtik döndük , resmen donduk , çay bile aldığımızın ikinci dakikasında soğumaya başlamıştı.


Herkesin düzgün çıktığı fotoğrafı bulmak epey zor oldu ama yinede bulamadım :) mesela sağ başta ki dayım çok komik :) ama ne yapıyım bende en iyi bu fotoğrafta çıkmışım , düşünün bu iyi halim.

31 Mart Cumartesi günü Anneannem'de toplandık. Annem ilk emekli maaşını aldığından , bunu kutlamak istedi ve muhteşem bir yemek şöleni vardı , anlatmaya gerek yok görüyorsunuz :D hoş pek bir şey görmüyorsunuzdur yemeğin sonlarına doğru çekti dayım fotoğrafı.

Ben o gün inanılmaz kötüydüm , esmer olan ben , betim benzim atmış şekilde geziyordum. Sabahtan başlayan baş ağrısı , bir türlü düşmeyen tansiyon (benim normalde  tansiyonum 9-5 , 9-6.. Düşük tansiyonluyum. ) Anneannemlere nasıl gittiğimi hatırlamıyorum , Allah yürü ya kulum dedi resmen. Ölüyordum , beynim başka yerde ben başka yerdeydim. Tansiyonumun büyüğü 8 , küçüğü 7 idi..o 8 varya en son 12 yi gördü , Annem ısrarla doktora gidip iğne yaptıralım diyor , ben istemiyordum , sabah bir tane ilaç içmiştim baktım düzelemiyorum (hayatımda diş ağrısı hariç , baş ağrısı için ikinci bir ilacı içtiğimi bilmem , migrende var malum , onun ilacı ayrı , çok dayanamayacağım zamanlarda o ilacı alıyorum) ikinci ağrı kesiciyi içtim , kafamı koydum ayaklarımın altına yastık koydum falan derken neredeyse saat 17:00'dı kendime geldiğimde. Allah kimseyi elden avuçtan düşürmesin. Allah hastalara acil şifalar versin.


Geçen perşembe bizim şirket yaz sezonunu Çilek'le açtı diyebilirim. Yazları bazen Erik'te veriyorlarmış o günü sabırsızlıkla bekliyorum :)

Bu arada fotoğrafını çekmedim ama biz Serhat'la bir 10 gün önce dondurma sezonunu da açmış bulunuyoruz :) 


Şu hatunun saç rengini çok beğendim ,bu tarz bir şeyler yaptırabilirim.

 Ama kafamda deli sorular ;
1) Esmerim yakışır mı ? Hoş hatunda esmer ona gayet yakışmış.
2) Saçım gür ve kalın telli olduğundan , saçı açmaya kalktıklarında yanar mı ? saman gibi olur mu ?

Tabii ki bunun için " ben yaparım " diyen kuaförlere gitmicem , nedense bütün kuaförler yapıyor zaten ama asıl müşteri kaybetmeyenler " yaparsam şöyle olur böyle olur " diye uyaran kuaförler, neden riske atsınlar ki işte bence gerçek kuaförler bunlar tıp ki benim Acıbademde ki kuaförüm gibi. Niye risk alsın ki ? 2yıl önce gittiğimde tabii farklı bir renk istiyordum " sana olmaz " dedi boyamadı şimdi de bununla gidicem bakalım bu sefer ne diyecek.

Yaptıracağım tarihi kesinleştiremiyorum ne yazık ki. 24 Nisan Evlilik yıl dönümü onun öncesinde gitsem hazır 23 Nisan'da pazartesiye geliyor ama o hafta bir sürü plan yaptım. Plandan kastım evle ilgili. Yazlıkları çıkaracağım , bütün dolapların içini boşaltıp düzenleyeceğim , bahar temizliği yapılacak , doktora falan da gitmeyi düşünüyorum. Herhalde bu iş Mayıs'ın ilk haftasını bulacak gibime geliyor. Biraz da kestireceğim saçlarımı , önleri uzun arkaları kısaydı ya bu sefer önden kat yaptıracağım arkalara doğru bakalım kısmet :)

Bir sonra ki yazıma kadar şimdilik hoşça kalın..
 Saygılar..

Share