Hayallerim bile küçüldü artık :)

İnsan kendine uğraş bulmadığı sürece evde canı pek bir sıkılıyor. Ev işlerinden arta kalan zamanlarda elimde kumanda , yanıma çayımı veya kahve mi alıp , battaniyenin içine girip televizyon izliyorum. Çalışan bir çok kişinin özellikle bu soğuk,yağışlı kış günlerinde hayali bu değil mi ? Benim de hayalim böyleydi ama belli bir süreden sonra oda sıkıyor insanı.

Kuzenimden aldığım kitaplar :) Şimdilik bu kadar daha çok var da..

Hafta sonuna kadar böyleydi ama şimdi ders çalışmaya başladım bir yandan Üniversite'ye hazırlık sınavı olacak bir yandan KPSS'ye . İki sınava da aynı zaman da gireceğim Üniversite sınavı Haziran'da KPSS ise Ekim gibi olur diye düşünüyorum . Geçen sene lise üzerinden girdim bu sene önlisans üzerinden gireceğim , hem yeniden kayıt yaptıracağım için Üniversite'ye umarım iyi bir bölüm seçerim hoş normal bir üniversiteyi kazanmayı  şu an kendime amaç etmiyorum ama aöf muhakkak olacak. Çocuk gelişimi düşünüyorum bilmem nedendir aslında hiç kolay bir meslek değil en azından devlete kapak atmadığın sürece özellerde öğretmenlik yapmak çok zor. En yakın arkadaşımdan biliyorum. Belki okullarda tanıdık , eş ,  dost falan derken özellere girme olasılığın yüksek olabilir. Hem ilerde çocuk olursa beraber gidip geliriz artık ☺

Çocuk , kesinlikle evliliğin en güzel yanıdır diye düşünüyorum. Zaten çocukları inanılmaz seviyorum , onlarla oyun oynamayı , vakit geçirmeyi ne bileyim bütün çocuklarla aram hep iyi olmuştur. Serhat'ın yengesi işi olduğunda beni arayıp rica ediyor çocuklarla oynar mısın diye bende kabul ediyorum bu arada ikiz bunlar yani ☺ Bir ara çocuk bakmayı bile düşündüm ama iş tek çocuk bakmakla kalmıyor. Ev işi , yemek v.s. hem bakıcı arıyorlar hemde yardımcı ben hepsini aynı anda yapamam ama mesela oyun ablası olarak gidebilirim ne bileyim kadın evde işlerini yaparken bende çocukla ilgilenirim yada yarı zamanları gidip çocuğu okuldan alıp onunla vakit geçirebiliriz.Üç beş cebime bir şey girer kendi ihtiyacımı karşılarım. Ben en iyi şu oyun ablası olayına bir bakayım.

Gece yastığa kafamı koyuyorum , kafam da hep deli sorular . "Yarın sabah Serhat'la kalkıp yürüyüşe gideceğim " diyorum ay sabahları öyle soğuk oluyor ki yatağın içinden çıkasım gelmiyor aslında ne kadar tembelim.Evdeyim ne çıkar yani değil mi ? Çıkıp 1 saat yürüyüş yapıp evime gelsem ne olur her gün olmasa bile haftada birkaç kere yapsam hem daha dinç olurum hem de kilo veririm. Bu aralar iştahsızlaştım zaten , az yiyorum bende bilmiyorum iyi oldu az yediğim hayatımda hiç görmediğim rakamı gördüm 55 kiloyum hatta neredeyse 56'ya yakındım iyi oldu bu iştahsızlık üstüne bir de yürüyüş yapsam şöyle 5 kilo versem yeter benim idealim 50 en en fazla 52 sonrası olmuyor yani,pantolonlar da daralıyorum, giydiğim her şey de göbeğim çıkmaya başlıyor yok yok en iyisi şu spora başlamak lazım.

Aslında şöyle de bir hayalim var mesela evde işim olmadığı bir veya iki gün (benim için ev işlerinde en önemlisi yemek. Yemeğim varsa ütüyü,temizliği dert etmiyorum) Kütüphaneye gitmek istiyorum. Bizim burada var , burada var dediğim herhalde 15-20 dakika uzaklıkta bir yerdedir hiç yürüyerek gitmedim de önünden geçerken gördüm mesela oraya gidip gelmek bile benim için spor olacak üstüne üstlük gidip bir iki saat ders çalışacağım. Sessizlik , sıcacık bir ortam.

Başlıkta da belirttiğim gibi hayallerim bile küçüldü artık☺ Baktım ki ciddi anlamda hayal ettiğim hiçbir şeyi yapamıyorum,olmuyor bari yapabilecek hayaller kurayım.Değil mi ya ?

Hadi ben kaçar ev işleri bitti , blogumu da yazdım , şimdi ders çalışmaya ☺

Saygılar..