Geçmişe dair özlemlerim..!

Televizyonda bir şey izlerken veya sokakta yürürken v.s. size geçmişinize dair bir şeyler hatırlatan şeylere denk gelip " hey gidi günler hey " deyip bir çektiğiniz hiç oluyor mu ?

Mesela ben en çok çocukluğu özlüyorum çocukluğumun geçtiği Suadiye'yi..Mahallenin elebaşı olarak ilan edilmiştim , inanılmaz yaramaz bir çocuktum boşuna üç kez kol kırmadık☺Anneme de bu yaramazlığım yüzünden komşular çok söylenirdi. Bende boş durmazdım tabi kapı ziline basmalar , camlara taş atmalar hatta o kadar da ileri gittim ki bizim bahçede bir varil dolusu mazot vardı onun lekesi de üzerinize bulaştıysa çıkması imkansızdı ben onu alırdım sopalara sürer milletin çamaşırlarına atardım ay çok fenaymışım ya çocukluk işte. 

Güzel Suadiye'm

Bizim apartmanda 1.katta Rahmetli Zehra Teyze vardı o bana aşırı takıktı ben olmasam bile benim hayalimi görüyordu gerçekten abartmıyorum çünkü bir gün ben evde yokum Anneannemde miyim neyim anneme gelmiş " yağmuru al bahçeden " diye Annemde " Yağmur evde yok ki siz kimi gördünüz " demiş ☺ Neyse o dönemler bir şarkı moda ya "Çalgıcı karısı Binnaz "diye bende arkadaşları topladım " Hadi 1-2-3 " deyip kadının balkonunun altına geçip "Çalgıcı karısı Zehra" diye şarkı söylettim. Ya yazarken bile gülüyorum bir de kendimden utanıyorum..Mesela biz bir kaç arkadaş İstiklal Marşı eşliğinde birbirimizi eve bırakırdık. Hatta 4.katta bir arkadaş otururdu bizim , apartman ışıklarını açmadan en üst kata kadar karanlık bir şekilde çıkmaya çalışırdık (o zamanlar otomatik değildi ışıklar ) he bu arada bir de İnci Teyzemiz vardı ona da yakalanmamız lazımdı onun evinin oradan geçerken yavaşlıyorduk hayır yavaşlasan ne hacet gözün görmüyor ki milletin ayağına basa basa çıkıyorsun bu sefer canı yanıyor ses çıkıyor İnci teyzede kapıyı açıyor bizde hemen tekrar aşağı artık düşe kalka iniyorduk ☺ Bir keresinde hiç unutmam yine böyle yukarı doğru çıkıyoruz pat küt sesler duydum ışığı bir açtım üç arkadaş merdivende düşmüşler gülsem mi ağlasam mı İnci felaketi çıkacak onu mu düşünsem bilmiyordum.Daha var tabi ama böyle anılarım da uzatmıyım diyorum..

Apartmanımızın önü ama yenilenmiş haliyle

Bizimkiler boşandıktan sonra buradan taşındık. Ben Annemde kaldım ve Baba'yla bir süre görüştüm sonra bazı sebeplerden dolayı kavga ettik ve yaklaşık 3 yıldır belki daha fazladır konuşmuyorum. Hani televizyonda Anneyle ilgili birşey izlersin duygulanırsın ağlarsın ya ben Baba'yla ilgili izlediğim hiçbir şeyden duygulanmıyorum nötr kalıyorum. Herkes için babası ilk aşkıdır ilk kahramanıdır ama benim için öyle olmadı olsaydı hala görüşüyor olurduk belki beni bu konuda yadırgayabilirsiniz kızmam ama içimde yaşananları bir Allah bir ben bilirim ve ben asla kimseyle küs kalmayı seven bir insan değilimdir karşı tarafa şans veririm ama karşı taraf benim iyi niyetimi suistimal eder beni anlamaz kendi kendine tribe girerse işte o zaman ben onun asla bir daha yüzünü bile görmek istemem..Baba mevzusunu da neden açtım hep Annemden bahsettim, belki ölmüş olabileceğini düşünebilirsiniz bu yüzden bu konuya girdim bu arada ne sözümde ne nişanımda ne düğünümde hiçbir şekilde çağırmadım ne onu ne o tarafı.Ben bunları yapıyorsam sebebim çok büyük

 beni yanlış anlamayın ..!

Mehtap -   Ben - Havva

Mesela dostlarımı özlüyorum Mehtap benim çocukluk arkadaşım bebeklik bile diyebilirim.Düşünün 27 yaşındayım yaşımız kadar arkadaşlığımız var.. Havva ise lise yıllarından beri arkadaşız hala hiçbirimiz kopmadık. Mehtap evlendi Ankara'da yaşıyor Havva'da doğum yaptı daha 2 aylık oldu teyzesinin Göktürk'ü ☺Sıralamada önce Havva(2014) sonra Mehtap(2015) sonra ben (2016) evlendim çocukta da önce Havva oldu şimdi sırada Mehtap var ondan bir ekşın bekliyorum ☺ O bahsettiğim çocukluk anılarımda Mehtap var işte daha bir sürü kişi ama hepimiz koptuk gittik bir de Aysu vardı o da Çengelköye taşınmıştı ama ben küçüktüm biraz daha genç kızlık zamanlarımda taşınsaydı kopmazdım ama daha 9-10 yaşlarındaydım taşındıklarında sonrasında bir kaç kere gittim evlerine kaldım o da geldi bana ama zamanla koptuk gittik. Hala daha bir çok arkadaşım var telefonlaştığım görüştüğüm ama bu ikisi benim arkadaşım değil dosttum kardeşim.Onlarla vakit geçirmeyi özledim çalışıyordum mesela Mehtap'a veya Havva'ya gider kalırdım sabahın 3 ünde yatar 7 sinde kalkar işe giderdim yine de o şekilde çalışmak bana koymazdı.Birlikte sahile gider güya diyete başlayalım deyip yürüyüş yapar sonrasında simitleri mideye indirirdik , sahilde dolanıp oturup çekirdek çitlerdik.Yani özlediğim dostlarım ama dostlarımla eski günlerimi özledim. Şimdi nerede çıkıp çekirdek yicez , şimdi nerede sabaha kadar oturacaz diyorum ya dostlarımla eski günlerimi özledim..

Altınoluk

Mesela en çok Altınoluk da yaptığım tatilleri özlüyorum.Daha okula bile başlamamıştım ilk gittiğimde neredeyse 12-13 yıl her sene gidiyordum hatta çocukluk arkadaşım Mehtap bile gelmişti ☺ Denizi buz gibi bir kaç adım gittikten sonra hemen derinleşiyor , derinleşen yerler kum ama ilk girdiğiniz zaman taşlı bu arada sahili de taşlı bazen denizden çıktığınızda uzak bir yerde oturuyorsanız ayaklarınız taşın sıcaklığından yanıyordu .Çarşısı ve çarşısının bitiminde oturacağınız meydan , çay bahçeleri , dondurmacıları (en son 2006'da gittim değişmiş olabilir) , tekne turlarıyla oradaki koyları gezip hatta Ayvalık'a bile gidebilirsiniz , ben doğayla biraz baş başa olayım diyorsanız Kaz dağlarına çıkıp oraları keşfedebilir hatta yazın ortasında kaplıcaya bile girebilirsiniz ben girdim bir de üstüne üstlük hiç unutmam grip de olmuştum iki katı sıcaklık yaşıyordum ama sonrasında o gribi çok çabuk atlatmıştım kısacası harika bir yer tekrar gitmek istiyorum ama eşim buz gibi sudan nefret eder gidip de söylenmesini istemiyorum ☺

Yıl 2006 /Altınolukta bir yemek yeri

                                   Altınoluk'a ilk gittiğimiz gün muhakkak lahmacun yemeğe giderdik ben oradaki lahmacunların tadını asla unutmuyorum bilindik bazı markaların lahmacunları kadar güzeldi hatta daha da güzeli..Bir de orada yediğim gözlemelerin tadı daha bir başkaydı..

Altınolukta yakamoz

Gecesi  de ayrı güzeldi buranın çekirdeğini al git o zamanki telefonların şimdiki telefonlar kadar görüntü kalitesi güzel değil.Bu yüzden anca bu kadarını paylaşabiliyorum sizlerle..

Mangal yapmak bile bana Altınoluk'u hatırlatır biliyor musunuz ? Bir yerde bir mangal kokusu duysam aklıma Altınoluk gelir " ah ah " derim..

Mesela uzun yol yolculuğunu özledim en son Serhat askerdeyken yani neredeyse 3 yıl önce Balıkesir'e gitmiştim orası da 5 saat zaten ☺ yani 12 saatte bir yolculuk istemiyorum Altınoluk'a gider gibi 8 saat yeter o otobüse binip muavinin kek dağıtmasını ve sonrasında onu çayla içmeyi özledim. Hatta öyle ki mola yerlerinde uykundan uyanıp o pis de olsa tuvaletlere girmeyi bile özledim..

Mesela Susurluk'ta susurluk ayranı ve tost yemeği özledim onu da en son dediğim gibi Serhat askerdeyken yapmıştım.

Daha da özlediğim şeyler var elbet ama şimdi aklıma gelmiyor bazen gece yatınca düşünüyorum o zaman trilyon şey geliyor aklıma ama iş yazmaya gelince tıkanıyorum ☺ daha da özlediğim şeyler olursa onu da daha sonra ki bir postta yazarım daha fazla duygulanmak istemiyorum ..

Saygılar..